Proideny mnogije frontovyje dorogi, čto vedut na zapad. Pozadi Volga, kurskije stepi, brianskije lesa. Uže za Dneprom, po ukrainskoj zemle, očišiaja ejo ot vraga, idut bojcy. S nimi, voinami našei proslavlennoj pechoty, my vstrečiajemsia na stranizach etoj knigi v tiažolom nočnom boju sredi lesnoj čaši pozdnej osenju 1943 goda gde-to zapadneje Kijeva i rasstajomsia solnečnym letnim utrom daleko za predelami rodnoj zemli, v gorach Transilvaniji, gde oni prodolžajut pobednyj put'.